وقتی ۱۸ سالم بود، یک بلیط ارزان از گروه فیسبوک کلاس دانشگاهم خریدم تا گریمز را در یک جشنواره موسیقی نزدیک اجرا کنم. در میان جمعیت آن بعدازظهر آفتابی، مردی که تحت تاثیر مواد مخدر بود، مدام سعی می‌کرد از درختی جوان و سست بالا برود تا دید بهتری داشته باشد. او بارها و بارها شکست خورد - این گیاه ظریف به سادگی قادر به تحمل وزن او نبود - با این حال، من با شیفتگی و وحشت تماشا می‌کردم که این غریبه بر روی کاری متمرکز شده بود که تنها در صورتی موفق می‌شد که قوانین فیزیک را زیر پا بگذارد.

بیش از یک دهه بعد، خود را در وضعیتی به طرز نگران‌کننده‌ای مشابه یافتم. یکشنبه گریمز را اجرا می‌کردم، قبل از مردی که دوباره تحت تاثیر مواد مخدر بود. اما این بار، ست دی‌جی او بخشی از یک پخش زنده عمومی برای برایان جانسون بود، یک سرمایه‌گذار و کارآفرین که دوز سنگینی ۵.۲۴ گرمی قارچ سیلوسایبین مصرف کرده بود تا ببیند آیا روان‌گردان‌ها می‌توانند او را در تلاشش برای جاودانگی یاری کنند.

برایان جانسون - که میلیون‌های خود را با فروش استارتاپ مالی خود Braintree به دست آورد - می‌خواهد تا ابد زندگی کند. او هر مرحله از فرآیند خود را به طور عمومی در رسانه‌های اجتماعی مستند می‌کند، از جمله تزریق خون از پسرش، مصرف بیش از ۱۰۰ قرص در روز، و تزریق بوتاکس به اندام تناسلی‌اش. در تمام این مدت، کمپین جسورانه جانسون برای فریب مرگ، به عنوان تبلیغی برای Kernel، شرکت فناوری عصبی او، و Blueprint، کسب‌وکار او که مکمل‌ها، کره‌های آجیلی و روغن زیتون می‌فروشد، عمل می‌کند.

جانسون سفر قارچ خود را به عنوان یک نمایش زنده پر زرق و برق تبلیغ کرد، با گرافیک‌های ساده‌ای شبیه به دسکتاپ ویندوز XP. قبل از سفرش، جانسون و هم‌بنیان‌گذار Blueprint او، کیت تولا، شوخی کردند که می‌توانند این پخش زنده را مانند سوپر بول بسازند و تبلیغات بفروشند. آنچه زمانی یک آیین گذار برای گروهی از بچه‌های کالج بود - گوش دادن به موسیقی و مست شدن - به یک آزمایش بسیار عمومی، اما به طرز چشمگیری ناپسند، برای کشش مرزهای انسانیت تبدیل می‌شد.

بیش از یک میلیون نفر پخش زنده را در X تماشا کردند، چه در زمان واقعی و چه به صورت بازپخش. همانطور که جانسون قارچ‌ها را مصرف می‌کرد و از فناوری خود از Kernel - یک کلاه سیاه غول پیکر - برای نظارت بر واکنش بدنش استفاده می‌کرد، گروهی از مفسران با ارزش خالص ترکیبی بیش از ۱۰ میلیارد دلار به فید ویدئو پیوستند تا برای شجاعت جانسون در مصرف مواد مخدر، ستایش کنند.

در حالی که برخی روش‌های جانسون را هنر نمایشی پیچیده و خون‌آشوری می‌دانند، همکاران او در سیلیکون ولی او را یک رؤیاپرداز می‌دانند.

مارک بنیاف، بنیانگذار و مدیرعامل Salesforce، در مورد شباهت‌هایی که بین جانسون و یعقوب پیامبر می‌بیند صحبت کرد.

بنیاف در پخش زنده گفت: «مطالعه انجیل من امروز صبح در مورد نردبان یعقوب بود... یعقوب با تجربه‌ای باورنکردنی روبرو می‌شود که در آن قادر به صحبت با خداست، و او از نردبان بالا می‌رود و پایین می‌آید، و سرزمینی را که در آن بود مقدس می‌یابد. ما هنوز در تلاشیم تا این پل‌ها را پیدا کنیم، و من فکر می‌کنم این همان کاری است که برایان در تلاش برای انجام آن است... من می‌گویم او این کار را برای اهداف تفریحی انجام نمی‌دهد.»

ناوال راویکانت، سرمایه‌گذار مشهور و بنیانگذار AngelList، جانسون را «یک نفر FDA» توصیف کرد و از اینکه پیشرفت علمی به سرعت دلخواه او به دلیل رگولاتورها و اخلاق‌گرایان زیستی پیش نمی‌رود، شکایت کرد. این یادآور مانیفست است که مارک آندرسن دو سال پیش منتشر کرد، که در آن «مسئولیت اجتماعی» و «اخلاق فناوری» را دشمنان نوآوری می‌داند.

راویکانت گفت: «[برایان] فقط می‌گوید لعنت به آن، خودم انجامش می‌دهم، و آن را قانونی می‌کنم، آن را محبوب می‌کنم، با آن آزمایش می‌کنم، و مسیر را هموار خواهم کرد. امیدوارم او مدت طولانی زنده بماند و سپس کدهای تقلب را به ما بدهد. این واقعاً همان چیزی است که ما می‌خواهیم. باید هزاران برایان، ده هزار برایان در آنجا باشند که این کار را انجام دهند.»

اما جانسون از این ستایش‌های پر زرق و برق بی‌خبر بود - او ماسک چشم خود را گذاشته بود و خود را در یک پتوی سنگین پیچیده بود، و از آنچه در پخش زنده پنج ساعته‌ای که برنامه‌ریزی کرده بود، بی‌اطلاع بود.

اشلی ونس، روزنامه‌نگاری که در حال مستندسازی تلاش جانسون برای غلبه بر مرگ است، توضیح داد: «فکر می‌کنم داشتن میکروفون و تمرکز بر آنچه می‌خواست در پخش زنده بگوید، کمی بار بود.»

هدف از سفر قارچ عمومی و با دقت اندازه‌گیری شده جانسون، تحقیق در مورد پتانسیل استفاده از روان‌گردان‌ها در افزایش طول عمر است - تحقیقی که دانشگاهیان در حال حاضر در مطالعات همتا-بازبینی شده روی آن کار می‌کنند. او اولین کسی نیست که توهم‌زاها را به عنوان یک مداخله درمانی در نظر می‌گیرد.

در دهه ۱۹۶۰، تیموتی لیری، روانشناس هاروارد، به تسریع جنبش پذیرش روان‌گردان‌ها به عنوان ابزارهای گسترش‌دهنده ذهن کمک کرد، حتی علاقه‌مندی به همان مضامینی را داشت که نخبگان امروزی فناوری را مجذوب خود کرده‌اند: مهاجرت فضایی، افزایش هوش، و افزایش طول عمر، که لیری آن را به اختصار "SMI²LE" نامید.

در دوران لیری، روان‌گردان‌ها نقطه کانونی یک جنبش فرهنگی گسترده‌تر بودند که بر گسترش ذهن به خاطر موسیقی و هنر تأکید داشت - او روابط شخصی با هنرمندان و نویسندگانی مانند آلن گینزبرگ، کن کیسی و گرتفول دد (که در آن زمان وارلاک نامیده می‌شدند) داشت. کیسی، که گفته است داوطلب شرکت در آزمایش‌هایی با LSD و سایر مواد روان‌گردان بوده است، یک تأثیرگذار کلیدی در دوران روان‌گردان بود، که exploits او در کتاب "The Electric Kool-Aid Acid Test" تام وولف مستند شده است. حتی جان لنون اولین بار "Come Together" را به عنوان یک آهنگ تبلیغاتی برای جاه‌طلبی‌های سیاسی لیری نوشت، اما لیری هرگز نامزد نشد - در عوض، این آهنگ به عنوان مقدمه آلبوم "Abbey Road"، یکی از نمادین‌ترین آلبوم‌های دهه، خدمت کرد.

دو نسل بعد، جانسون در حال آماده شدن برای مصرف قارچ در پخش زنده است، در حالی که سعی می‌کند مفهومی را که او "سرعت گریز طول عمر" می‌نامد، توضیح دهد، نقطه‌ای که در آن انسان‌ها دیگر مجبور به پیری نخواهند بود.

جانسون گفت: «زمان می‌گذرد، اما شما از نظر بیولوژیکی همان سن را حفظ می‌کنید. بنابراین این احتمالاً مهم‌ترین دستاورد برای انسان‌ها خواهد بود.»

تولا، که در تمام طول پخش زنده با جانسون بود، توضیح داد: «به عبارت دیگر، ما عملاً تا سال ۲۰۳۹ برایان جانسون را جاودانه خواهیم کرد.»

جانسون گفت: «بنابراین ما اساساً این پروتکل را انجام می‌دهیم و آن را با همه شما به اشتراک می‌گذاریم، به صورت رایگان، که چگونه می‌توانیم همه این کار را با هم انجام دهیم؟ بنابراین سیلوسایبین بخشی از آن سفر است که ما سعی می‌کنیم بگوییم، چه درمان‌هایی در جهان می‌توانند واقعاً به ما کمک کنند تا سرعت پیری خود را کند کنیم و آسیب‌های پیری را معکوس کنیم؟»

جانسون و تولا این سفر قارچ را به عنوان لحظه‌ای پیشگامانه در تلاش برای جاودانگی به تصویر می‌کشند. پس‌زمینه یک اتاق کم‌نور و پر از دود با رنگ‌ها و موسیقی روان‌گردان نیست، و نه یک آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاهی. در عوض، می‌تواند یک جلسه دیگر زوم شرکتی با اضافه شدن جانسون که در یک پتوی سنگین و ماسک چشم پیچیده شده است، باشد، که با خوشحالی از مسئولیت جدا شده است. بنیاف با نگاهی محبت‌آمیز به جانسون در پیله دنجش، اظهار داشت: «فکر می‌کنم ما یک فرصت عالی برای حمایت مالی با یک شرکت ماسک خواب از دست می‌دهیم.»

در نهایت، جانسون از پیچیده شدن در پتوی خود بیدار می‌شود، و تولا برای جمع‌آوری نمونه‌های بزاق مورد نیاز او تلاش می‌کند، سپس یک کلاه سیاه بزرگ روی سرش می‌گذارد که فعالیت مغز او را در حالی که به دیوار خیره شده است، ثبت می‌کند.

به انقلاب طول عمر جانسون خوش آمدید، که در اتاقی بژ با مبلمان بژ، مجهز به لپ‌تاپ‌ها و ابزارهایی برای نظارت بر معیارهای زیستی او، اتفاق می‌افتد، در حالی که برخی از ثروتمندترین و قدرتمندترین افراد در حوزه فناوری تماشا می‌کنند.