استارتاپ هستهای Last Energy ۱۰۰ میلیون دلار برای راکتور کوچک فولادی خود جذب کرد

این مقاله/پست توسط هوش مصنوعی ترجمه شده است، ممکن است دارای اشکالاتی باشد. برای دقت بیشتر، میتوانید منبع اصلی را مطالعه کنید.
بعد از سالها در انزوا بودن، الان زمان خوبی برای استارتاپهای هستهای است.
برت کوگلمس، بنیانگذار و مدیرعامل Last Energy، به تککرانچ گفت: «در پنج سال اولی که به مردم میگفتم دارم روی انرژی هستهای کار میکنم، مجبور بودم آنها را متقاعد کنم که «هی، دلیل اهمیت انرژی هستهای این است». «حالا همه خودشان به سراغ ما میآیند و میگویند، «اوه بله، معلوم است که انرژی هستهای بخش کلیدی راهحل است.» من هم میگویم، بسیار عالی، خوشحالم که همه الان متوجه شدهاند.»
Last Energy در حال ساخت راکتورهای مدولار کوچک است - نیروگاههای هستهای فشرده که میتوانند برای کاهش هزینهها به صورت انبوه تولید شوند. راکتورهای این شرکت برای تولید ۲۰ مگاوات برق طراحی شدهاند که برای تامین برق حدود ۱۵۰۰۰ خانه کافی است.
این شرکت در حال پیشرفت است. Last Energy به تازگی دور تامین مالی سری C به ارزش ۱۰۰ میلیون دلار را به رهبری Astera Institute با مشارکت AE Ventures، Galaxy Fund، Gigafund، JAM Fund، The Haskell Company، Ultranative، Woori Technology Investment Co. و دیگران به پایان رسانده است.
این شرکت به جمع استارتاپهای هستهای پیوسته است که در ماههای اخیر با توجه به تقاضای سیریناپذیر مراکز داده برای انرژی، بودجه جذب کردهاند. X-energy که مورد حمایت گوگل است، ماه گذشته ۷۰۰ میلیون دلار و Antares دو هفته پیش ۹۶ میلیون دلار جذب کرد. و در ماه اوت، Aalo Atomics ۱۰۰ میلیون دلار برای ساخت راکتور آزمایشی خود جذب کرد.
آنچه Last Energy را از رقبا متمایز میکند، رویکرد آن است: این شرکت از یک طرح راکتور قدیمی که توسط دولت دهها سال پیش توسعه یافته بود، استفاده میکند. طرح اولیه راکتور آب فشرده برای NS Savannah، اولین کشتی تجاری با نیروی هستهای جهان ساخته شد. نیروگاه آن کشتی حدود یک دهم اندازه راکتور تجاری برنامهریزی شده Last Energy بود. کوگلمس گفت که طرح بهروز شده این شرکت باید ۲۰ مگاوات برق تولید کند.
با این حال، این شرکت با مقیاس کوچکتری شروع میکند. ابتدا، Last Energy در حال ساخت یک راکتور آزمایشی ۵ مگاواتی در سایتی است که از دانشگاه تگزاس A&M اجاره کرده است. کوگلمس گفت که بودجه جدید به طور کامل پروژه آزمایشی را تامین مالی خواهد کرد و به شرکت کمک میکند تا اولین محصولات تجاری خود را عرضه کند. Last Energy امیدوار است سال آینده راکتور آزمایشی را راهاندازی کند و واحد تجاری ۲۰ مگاواتی آن در سال ۲۰۲۸ وارد مرحله تولید شود.
راکتور استارتاپ Last Energy طوری طراحی نشده است که در طول عمر خود سرویس شود. در عوض، Last Energy هر هسته را به طور دائم در ۱۰۰۰ تن فولاد محصور میکند. کوگلمس تخمین میزند که هزینه فلز حدود ۱ میلیون دلار خواهد بود. او گفت: «بیشتر مردم فکر میکنند بتن ارزانتر است. «اما نه وقتی بتن درجه هستهای باشد.»
راکتورها با سوخت کافی برای شش سال اورانیوم در محل تحویل داده میشوند. به جز اتصالات الکتریکی و کنترلی، هیچ نفوذ دیگری که دیوار فولادی را بشکند وجود ندارد. گرمای حاصل از واکنشهای شکافت، فولاد را گرم میکند و آبی که از لولههای بیرونی عبور میکند، این گرما را برای چرخاندن توربین بخار برداشت میکند.
وقتی عمر راکتور به پایان برسد، Last Energy آن را در محل رها خواهد کرد و محفظه فولادی به عنوان کانتینر زباله عمل میکند و نیاز به دفع جداگانه را از بین میبرد.
امید این است که این رویکرد، همراه با پیشرفتهای تولیدی، قیمت انرژی هستهای را کاهش دهد. کوگلمس قیمتی را مشخص نکرد، بلکه به صنایع دیگری اشاره کرد که با هر ده برابر شدن تولید، قیمتها را نصف کردهاند.
او گفت: «فکر نمیکنم در مورد انرژی هستهای اینقدر خوب باشد، چون همیشه هزینههای ثابت اضافی وجود دارد که در انرژی هستهای به دلیل برخی مقررات خاص دارید، اما این نوع روندی است که میتوانید ببینید.» «ما به صورت تکرقمی و دو رقمی فکر نمیکنیم، ما به صورت دهها هزارتایی فکر میکنیم.»



