در مورد سرنوشت iRobot، شرکتی که جاروبرقی شما را طوری آموزش داد که دور اثاثیه بچرخد، چیزی دردناک آمریکایی وجود دارد. این شرکت که در سال ۱۹۹۰ در بدفورد، ماساچوست توسط رادنی بروکس، رباتیک‌دان MIT و دانشجویان سابقش کالین اَنگل و هلن گرینر تأسیس شد، روز یکشنبه درخواست ورشکستگی فصل ۱۱ را ثبت کرد و به ۳۵ سال فعالیت خود پایان داد؛ دورانی که از رؤیاهای محققان هوش مصنوعی به کف آشپزخانه شما و در نهایت، به دست رحمت تأمین‌کننده چینی‌اش رسید.

بروکس، مدیر بنیان‌گذار آزمایشگاه علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی MIT و «محرک همیشگی» (resident provocateur) حوزه رباتیک، دهه هشتاد را صرف تماشای حشرات و الهام گرفتن از اینکه چگونه سیستم‌های ساده می‌توانند رفتارهای پیچیده‌ای تولید کنند، گذراند. تا سال ۱۹۹۰، او این بینش‌ها را به شرکتی تبدیل کرد که در نهایت بیش از ۵۰ میلیون ربات فروخت. Roomba که در سال ۲۰۰۲ عرضه شد، به گجتی نادر تبدیل شد که از دسته‌بندی خود فراتر رفت و به یک فعل، یک میم و برای سرگرمی بسیاری، یک «دستگاه حمل و نقل گربه» (cat-transportation device) تبدیل شد.

پول نیز به زودی سرازیر شد؛ این شرکت قبل از عرضه عمومی در IPO سال ۲۰۰۵ که ۱۰۳.۲ میلیون دلار جمع‌آوری کرد، در مجموع ۳۸ میلیون دلار سرمایه جذب کرد، از جمله از The Carlyle Group. تا سال ۲۰۱۵، iRobot به اندازه‌ای پولدار بود که بازوی سرمایه‌گذاری خطرپذیر خود را راه‌اندازی کند و TechCrunch را وادار به اعلام طنزآمیز کرد که «سلطه ربات‌ها ممکن است [یک قدم دیگر به جلو برداشته باشد] (another step forward).» برنامه در آن زمان سرمایه‌گذاری ۱۰۰,۰۰۰ تا ۲ میلیون دلاری در حداکثر ۱۰ استارتاپ رباتیک در مراحل اولیه و سری A هر سال بود. این حرکتی بود که نشان‌دهنده رسیدن یک شرکت به اوج بود، لحظه‌ای که به اندازه کافی موفق هستید تا رؤیاهای نسل بعدی را تأمین مالی کنید.

سپس آمازون در را زد. در سال ۲۰۲۲، غول شرکتی موافقت کرد که iRobot را به قیمت ۱.۷ میلیارد دلار خریداری کند؛ این معامله در آن زمان چهارمین خرید بزرگ آمازون محسوب می‌شد. در یک «بیانیه مطبوعاتی» (press release) که این اتحاد را اعلام می‌کرد، اَنگل، که از زمان تأسیس شرکت مدیرعامل بود، درباره «خلق محصولات نوآورانه و کاربردی» و یافتن «مکانی بهتر برای تیم ما برای ادامه مأموریتمان» صحبت کرد. به نظر می‌رسید پایانی افسانه‌ای باشد - استارتاپ کوچک MIT که در امپراتوری عظیم فروشگاه همه‌چیز ادغام می‌شود.

جز اینکه رگولاتورهای اروپایی نظرات دیگری داشتند. در واقع، در میان تهدیدهایی که معامله را مسدود می‌کردند - آنها معتقد بودند آمازون می‌تواند با محدود کردن یا کاهش دسترسی به بازار خود، رقبا را از دور خارج کند - آمازون و iRobot در ژانویه ۲۰۲۴ موافقت کردند که «معامله را لغو کنند» (kill the deal)، و آمازون ۹۴ میلیون دلار هزینه فسخ قرارداد را پرداخت کرد و کنار کشید. اَنگل استعفا داد. سهام شرکت سقوط کرد. ۳۱ درصد از نیروی کار خود را اخراج کرد.

اَنگل در بیانیه‌ای به TechCrunch در روز یکشنبه، با ناراحتی آشکار، درباره سقوط شرکت تأمل کرد. او گفت: «بیش از ۳۵ سال، iRobot پیشرو صنعت رباتیک مصرفی بود و دسته‌ای را ایجاد کرد که ربات‌ها را به میلیون‌ها خانه آورد. نتیجه امروز عمیقاً ناامیدکننده است - و قابل اجتناب بود.» او افزود: «این چیزی کمتر از یک تراژدی برای مصرف‌کنندگان، صنعت رباتیک و اقتصاد نوآوری آمریکا نیست. مخالفت نظارتی با خرید آمازون-iRobot، عملی‌ترین مسیر را برای یک شرکت رباتیک پیشگام آمریکایی برای مقیاس‌پذیری و رقابت جهانی از بین برد.»

آنچه پس از آن اتفاق افتاد، یک فروپاشی آهسته بود. درآمدها از سال ۲۰۲۱ به دلیل هرج و مرج زنجیره تأمین و هجوم رقبای چینی با جاروبرقی‌های رباتیک ارزان‌تر، رو به کاهش بود. The Carlyle Group، که در سال ۲۰۲۳ یک کمک مالی ۲۰۰ میلیون دلاری ارائه کرده بود، در نهایت فقط اجتناب‌ناپذیر را به تأخیر انداخت. (Carlyle در نهایت «این وام را فروخت» (sold that loan) ماه گذشته - احتمالاً با تخفیف، اگرچه هیچکدام را مشخص نکرد.)

حالا دیگر تمام شده است، حداقل، نسخه‌ای از iRobot که قبلاً وجود داشت. Shenzhen PICEA Robotics، تأمین‌کننده و وام‌دهنده اصلی iRobot، کنترل شرکت بازسازی شده را به دست خواهد گرفت. طبق «بیانیه‌ای» (release) که iRobot در روز یکشنبه منتشر کرد، طرح بازسازی به iRobot اجازه می‌دهد تا به عنوان یک کسب‌وکار فعال باقی بماند و «به طور عادی به فعالیت خود ادامه دهد و انتظار هیچ اختلالی در عملکرد برنامه، برنامه‌های مشتریان، شرکای جهانی، روابط زنجیره تأمین یا پشتیبانی مداوم محصول وجود ندارد.»

همچنین متعهد شد که «به تعهدات خود در قبال کارکنان عمل کند و در طول فرآیند تحت نظارت دادگاه، پرداخت‌های به موقع و کامل را به فروشندگان و سایر طلبکاران برای مبالغ بدهکار انجام دهد.»

اینکه این موضوع در بلندمدت برای مشتریان چه معنایی دارد، سؤال دیگری است که iRobot مشتاق پاسخ دادن به آن بود وقتی با شرکت تماس گرفتیم. سخنگوی شرکت، میشل شینال، در بیانیه‌ای ایمیلی به TechCrunch گفت: «برای روشن شدن، اخبار امروز هیچ تأثیری بر عملیات تجاری ما یا توانایی ما در خدمت به مشتریانمان ندارد - که همچنان اولویت اصلی ماست.» او افزود: «ما همچنان بر ارائه نوآوری‌های هوشمند خانگی که زندگی مصرف‌کنندگان را بهتر و آسان‌تر می‌کند، تمرکز داریم. محصولات ما تغییر نمی‌کنند.»

در بیانیه خود، iRobot نیز قول داد که در طول بازسازی به پشتیبانی از محصولات موجود ادامه دهد؛ در عین حال، افشای قانونی آن، عدم قطعیت‌های ذاتی ورشکستگی را تصدیق می‌کند - اینکه آیا تأمین‌کنندگان باقی می‌مانند، آیا فرآیند طبق برنامه پیش می‌رود، آیا شرکت اصلاً زنده می‌ماند.

همانطور که The Verge در گزارشی در مورد مشکلات iRobot «ماه گذشته» (last month) اشاره کرد، حتی اگر iRobot در نهایت فروپاشد و خدمات ابری خود را نیز با خود پایین بکشد، جاروبرقی‌های Roomba مشتریان بی‌فایده نخواهند شد. کنترل‌های فیزیکی باید همچنان کار کنند - یک صاحب Roomba همچنان می‌تواند دکمه را فشار دهد تا آن را برای جارو کردن بفرستد یا به آن دستور دهد که به خانه برگردد.

آنچه صاحبان Roomba از دست خواهند داد، همه چیزهایی است که باعث می‌شود دستگاه‌ها حس آینده‌نگرانه داشته باشند، از جمله زمان‌بندی مبتنی بر برنامه، قابلیت گفتن به آن که کدام اتاق‌ها را تمیز کند، و دستورات صوتی که «به الکسا داده می‌شود» (barked at Alexa) در حالی که روی مبل دراز کشیده‌اید.

به‌روزرسانی: این داستان با اظهارات iRobot و اَنگل، هم‌بنیان‌گذار و مدیرعامل دیرینه آن، به‌روزرسانی شده است.

رادنی بروکس

چطور iRobot راه خانه‌اش را گم کرد