در اوایل اکتبر، DualEntry، یک استارتاپ هوش مصنوعی در زمینه برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP)، دور تأمین مالی سری A به ارزش ۹۰ میلیون دلار را به رهبری Lightspeed و Khosla Ventures اعلام کرد که ارزش کسب‌وکار یک‌ساله‌ی آن را ۴۱۵ میلیون دلار ارزیابی کرد.

این شرکت قصد دارد نرم‌افزارهای قدیمی مانند Oracle NetSuite را با محصول خود جایگزین کند که می‌تواند وظایف روتین را خودکار کرده و بینش‌های پیش‌بینانه ارائه دهد. دور تأمین مالی عظیم از سوی سرمایه‌گذاران خطرپذیر سطح بالا نشان می‌دهد که این استارتاپ احتمالاً رشد درآمد خارق‌العاده‌ای را تجربه می‌کند.

با این حال، یکی از سرمایه‌گذاران خطرپذیر که از سرمایه‌گذاری خودداری کرد، به تک‌کرانچ گفت که درآمد تکرارشونده سالانه (ARR) DualEntry تنها حدود ۴۰۰,۰۰۰ دلار بوده است زمانی که او در ماه اوت معامله را بررسی کرده است. سانتیاگو نستارس، هم‌بنیان‌گذار DualEntry، این رقم را رد می‌کند. هنگامی که از او در مورد درآمد در زمان بسته شدن معامله پرسیده شد، نستارس گفت که "به طور قابل توجهی بالاتر از آن" بوده است.

حتی با این وجود، ارزش‌گذاری بسیار بالا نسبت به درآمد به طور فزاینده‌ای به یک استراتژی سرمایه‌گذاری رایج در میان شرکت‌های بزرگ سرمایه‌گذاری خطرپذیر تبدیل شده است. این تاکتیک به عنوان «پادشاه‌سازی» شناخته می‌شود.

این رویکرد شامل تزریق سرمایه عظیم به یک استارتاپ در یک دسته رقابتی است، با هدف غلبه بر رقبا با اعطای مزیت بانکی قابل توجهی به شرکت منتخب که ظاهر سلطه بر بازار را ایجاد کند.

پادشاه‌سازی جدید نیست، اما زمان‌بندی آن به شدت تغییر کرده است.

جرمی کافمن، شریک در Scale Venture Partners، می‌گوید: «سرمایه‌گذاران خطرپذیر همیشه مجموعه‌ای از رقبا را ارزیابی کرده و سپس روی کسی که فکر می‌کنند برنده یک دسته خواهد بود، شرط‌بندی می‌کنند. آنچه متفاوت است این است که این اتفاق بسیار زودتر می‌افتد.»

این تأمین مالی تهاجمی زودهنگام با چرخه سرمایه‌گذاری گذشته در تضاد است.

دیوید پیترسون، شریک در Angular Ventures، می‌گوید: «نسخه دهه ۲۰۱۰ این موضوع فقط «سرمایه به عنوان سلاح» نامیده می‌شد.» او اشاره کرد که سرمایه‌گذاری عظیم در اوبر و لیفت نمونه‌ای کلاسیک از این بود، اما سلاح‌سازی سرمایه برای شرکت‌های تاکسی اینترنتی تا زمانی که به دورهای سری C یا D خود نرسیدند، آغاز نشد.

مانند اوبر در مقابل لیفت، سرمایه‌گذاران در رقبای DualEntry، یعنی Rillet و Campfire، به وضوح به همان اندازه مشتاق هستند که با کمک سرمایه قابل توجه، شرط‌های خود را موفق ببینند. در اوایل ماه اوت، Rillet دور تأمین مالی سری B به ارزش ۷۰ میلیون دلار را به رهبری a16z و Iconiq، تنها دو ماه پس از بسته شدن دور سری A به ارزش ۲۵ میلیون دلار به رهبری Sequoia، جمع‌آوری کرد.

به طور مشابه، Campfire AI دو دور تأمین مالی پشت سر هم داشت. در ماه اکتبر، این شرکت دور سری B به ارزش ۶۵ میلیون دلار را جمع‌آوری کرد، تنها چند ماه پس از اعلام دور سری A به ارزش ۳۵ میلیون دلار به رهبری Accel.

ERP هوش مصنوعی تنها یکی از چندین دسته کاربردی هوش مصنوعی است که استارتاپ‌ها در آن به سرعت در حال جذب سرمایه هستند. جایا گوپتا، شریک در Foundation Capital، ماه گذشته در X نوشت: «هیچ داده جدیدی بین دورها وجود ندارد. دورهای سری B به طور منظم ۲۷ تا ۶۰ روز پس از دورهای سری A اتفاق می‌افتند.» او نوشت که علاوه بر ERP هوش مصنوعی، این الگو را در دسته‌هایی مانند مدیریت خدمات IT و انطباق SOC مشاهده می‌کند.

در حالی که برخی از استارتاپ‌ها مانند Cursor یا Lovable گزارش داده‌اند که با سرعت سرسام‌آوری بین دورهای پشت سر هم خود رشد کرده‌اند، چندین سرمایه‌گذار خطرپذیر به تک‌کرانچ گفتند که این مورد برای همه صدق نمی‌کند. این سرمایه‌گذاران گفتند که ERPهای هوش مصنوعی و چندین دسته دیگر از استارتاپ‌هایی که چندین دور در سال ۲۰۲۵ جذب سرمایه کرده‌اند، هنوز ARR در حد میلیون‌های تک رقمی دارند.

اگرچه همه سرمایه‌گذاران خطرپذیر با پادشاه‌سازی به عنوان یک استراتژی سرمایه‌گذاری منطقی موافق نیستند، دلایلی وجود دارد که چرا ارائه مقادیر زیادی سرمایه می‌تواند مفید باشد، حتی زمانی که استارتاپ نرخ سوخت‌گیری متوسطی را حفظ می‌کند. به عنوان مثال، استارتاپ‌های با سرمایه خوب توسط خریداران بزرگ سازمانی، احتمال بقای بیشتری دارند و این امر آنها را به فروشنده ترجیحی برای خریدهای نرم‌افزاری قابل توجه تبدیل می‌کند. سرمایه‌گذاران می‌گویند که این استراتژی به استارتاپ هوش مصنوعی حقوقی Harvey کمک کرد تا مشتریان بزرگ حقوقی را جذب کند.

با این حال، تاریخ نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری عظیم هیچ تضمینی برای موفقیت نیست، با شکست‌های قابل توجهی از جمله شرکت لجستیک Convoy و بازسازی ورشکستگی شرکت اسکوتر Bird.

اما این سوابق، شرکت‌های بزرگ سرمایه‌گذاری خطرپذیر را مرعوب نمی‌کند. آنها ترجیح می‌دهند روی دسته‌ای شرط‌بندی کنند که به نظر می‌رسد برای هوش مصنوعی مناسب است، و ترجیح می‌دهند زودتر سرمایه‌گذاری کنند زیرا، همانطور که پیترسون گفت: «همه درس قدرت قانون را کاملاً درونی کرده‌اند. در دهه ۲۰۱۰، شرکت‌ها می‌توانستند سریع‌تر رشد کرده و بزرگتر از تقریباً هر کسی شوند که تصور می‌کرد. اگر سرمایه‌گذار اولیه اوبر بودید، نمی‌توانستید بیش از حد پرداخت کنید.»