وقتی فصلش در اوایل این ماه به پایان رسید، تیم فرشتگان شهر (Angel City FC) از ۱۳ تیم، یازدهم شد، نتیجه‌ای ناامیدکننده برای تیم فوتبال لس آنجلس که کارا نورتمن، سرمایه‌گذار خطرپذیر، در سال ۲۰۲۰ در تأسیس آن نقش داشت. اما مشکلات فصل تنها بخشی از داستان بسیار بزرگ‌تری را روایت می‌کند که در حال بازتعریف نحوه تفکر سرمایه‌گذاران در مورد ورزش زنان است.

علیرغم عملکرد ضعیف در زمین، فرشتگان شهر به یک مطالعه موردی (از جمله به معنای واقعی کلمه، در دانشکده بازرگانی هاروارد) در مورد چگونگی ساخت بهترین دارایی ورزشی زنانه تبدیل شده است. گروه مالکان مشهور تیم، از جمله ناتالی پورتمن و سرنا ویلیامز، به ایجاد هیجان بی‌سابقه‌ای کمک کرده‌اند. این حق امتیاز همچنین در مورد حمایت‌های مالی هوشمندانه عمل کرده و قبل از اینکه بازیکنان توپی را شوت کنند، رکوردها را شکسته است.

نورتمن در مصاحبه‌ای در ماه گذشته با اشاره به موفقیت تجاری فرشتگان شهر از همان ابتدا، گفت: «ما از صفر به ۳۰ میلیون دلار درآمد رسیدیم. بازی‌ها را فروختیم. چیزی ساختیم که مردم فکر نمی‌کردند ممکن باشد.»

آن موفقیت تجاری، نه جام‌ها، به طرح کلی برای کلکسیون مونارک (Monarch Collective) تبدیل شد، صندوق ۲۵۰ میلیون دلاری که نورتمن در سال ۲۰۲۳ راه‌اندازی کرد و به اولین ابزار سرمایه‌گذاری متمرکز منحصراً بر ورزش زنان تبدیل شد. در حالی که داستان پیدایش آن ممکن است ریشه در تیمی داشته باشد که هنوز بازی پلی‌آف را نبرده است، پرتفوی و نفوذ مونارک فراتر از مرکز تمرین فرشتگان شهر در هزار اوکس، کالیفرنیا گسترش یافته است.

این صندوق اکنون سهام خود را در سه باشگاه دیگر لیگ ملی فوتبال زنان (NWSL) دارد: سن دیگو ویو (San Diego Wave)، بوستون لگاسی اف سی (Boston Legacy FC) (که سال آینده شروع به کار می‌کند) و جدیدترین سرمایه‌گذاری آن، که در اوایل این ماه اعلام شد، اف سی ویکتوریا برلین (FC Viktoria Berlin). معامله برای ۳۸ درصد از باشگاه آلمانی، مونارک را به اولین سرمایه‌گذار خارجی تبدیل می‌کند که سهامی در یک تیم فوتبال زنان آلمانی به دست می‌آورد.

این مجموعه متنوع، اعتقاد نورتمن را مبنی بر اینکه ورزش زنان به نقطه عطف رسیده است، صرف نظر از سرنوشت هر تیم، منعکس می‌کند. اعداد نیز خوش‌بینی او را تأیید می‌کنند.

نورتمن توضیح می‌دهد: «بازار کلی ورزش مردان در سطح جهانی حدود نیم تریلیون دلار تخمین زده می‌شود. «بازار ورزش زنان، زمانی که ما مونارک را در سال ۲۰۲۳ شروع کردیم، حدود نیم میلیارد دلار در نظر گرفته می‌شد. اکنون به ۳ میلیارد دلار نزدیک‌تر است.»

نورتمن می‌گوید بهره‌برداری از این رشد نیازمند یک رویکرد متفاوت نسبت به ورزش مردان است. این یک کپی ساده و تکراری نیست. «مثلاً، چند مالک تیم مردان به فکر پرتاب جعبه‌های سفورا از بالای سقف هستند؟ یا در [بازی WNBA] نیویورک لیبرتی، یک دوربین فنتی برای زدن رژ لب [فنتی] داشته باشند، یا فرشتگان شهر یک شب همکاری با کیتی هلو (Hello Kitty) داشته باشند که مردم نمی‌دانند چگونه قبل از اتمام موجودی، آن کالاها را به دست آورند؟»

رویکرد نوآورانه فرشتگان شهر در بازاریابی و مشارکت‌ها به آن کمک کرد تا هیجان زیادی ایجاد کند، به طوری که در پاییز سال گذشته، زوج قدرتمند باب ایگر و ویلو بی سهام عمده‌ای را به دست آوردند به ارزش ۲۵۰ میلیون دلار، که آن را به با ارزش‌ترین حق امتیاز ورزش زنان در جهان تبدیل کرد.

برای نورتمن، که آپفرانت ونچرز (Upfront Ventures) و سرمایه‌گذاری خطرپذیر سنتی‌تر را ترک کرد تا تمام وقت روی ورزش زنان تمرکز کند، دستاوردهای تجاری فرشتگان شهر همچنان فرضیه مونارک را تأیید کرده است. اگرچه در حال حاضر تنش - حداقل در مطبوعات ورزشی - بین موفقیت تجاری فرشتگان شهر و عملکرد آن در زمین وجود دارد، این تیم به طور غیرقابل انکاری ثابت کرده است که ورزش زنان می‌تواند با قرار گرفتن اجزای مناسب، درآمد قابل توجهی ایجاد کند.

حالا، مانند هر تلاش جدید موفق، سوال این است: آیا این روند می‌تواند ادامه یابد؟ نورتمن به شدت آگاه است که ورزش زنان لحظات امیدوارکننده‌ای را دیده است که قبلاً از بین رفته‌اند. او اغلب به یک مقایسه تاریخی قابل توجه از سال ۱۹۲۰ اشاره می‌کند، زمانی که ۶۰,۰۰۰ نفر در لیورپول، انگلستان، برای تماشای بازی فوتبال تیم دیک، کر لیدیز (Dick, Kerr Ladies) جمع شدند، که جمعیتی بیشتر از اکثر بازی‌های لیگ برتر امروز است. سال بعد، انجمن فوتبال انگلیس زنان را از بازی منع کرد و این ورزش عملاً برای دهه‌ها ناپدید شد.

نورتمن می‌گوید: «همه وقتی که ورزش زنان را کشف می‌کنند، احساس می‌کنند که خودشان آن را کشف کرده‌اند. «اما برای اینکه این به ثبات برسد، تلاش مداوم و سخت لازم است.»

او استدلال می‌کند که آن تلاش سخت، بیش از صرفاً سوار شدن بر موج توجه ستاره‌های درخشان مانند کیتلین کلارک یا آنجل ریس، نیاز دارد. این امر مستلزم سرمایه‌گذاری سیستمی در زیرساخت‌ها، حاکمیت و عملیات است - کار غیرجذاب ساخت کسب‌وکارهای پایدار.

اینجاست که رویکرد مونارک از سرمایه‌گذاری خطرپذیر معمولی منحرف می‌شود. مونارک به جای شرط‌بندی منفعلانه روی ده‌ها استارتاپ، موقعیت‌های متمرکزی در تعداد معدودی تیم و لیگ اتخاذ می‌کند و سپس عمیقاً در عملیات درگیر می‌شود. این صندوق استراتژی خود را «بازارهای شبیه به سرمایه‌گذاری خطرپذیر» با مدیریت ریسک «شبیه به سهام رشدی یا سهام خصوصی» توصیف می‌کند.

نورتمن توضیح می‌دهد: «ما در کنار مالکان کنترلی ظاهر می‌شویم و ارزش عملیاتی زیادی اضافه می‌کنیم.» هدف این است که به تیم‌ها کمک کنیم تا به نقطه سر به سر یا سودآوری در عملیات اصلی خود برسند و آن‌ها را در موقعیتی قرار دهیم تا از رشد درآمدهای رسانه‌ای با حاشیه سود بالاتر بهره‌مند شوند.

منافع سرمایه‌گذاری مونارک فراتر از فوتبال است. این صندوق به طور گسترده‌تری بر آنچه نورتمن «ورزش‌های بدون ریسک محصول-بازار» می‌نامد، تمرکز دارد، به این معنی که فرمت‌های تثبیت شده با مخاطبان اثبات شده.

او می‌پرسد: «آیا این ورزشی است که مردم دوست دارند در کامپیوتر یا تلویزیون خود تماشا کنند؟ «ورزش‌های مشارکتی مانند پیکلبال وجود دارد، اما آیا مردم در خانه می‌نشینند و از تماشای آن رویدادی می‌سازند؟»

در واقع، در حالی که مونارک در حال حاضر سهام خود را در چهار باشگاه «فوتبال» دارد، علاقه‌مند به بسکتبال زنان، گلف و تنیس نیز هست - ورزش‌هایی با پتانسیل درآمد رسانه‌ای قابل توجه، همراه با زیرساخت‌های موجود.

شرکای محدود فعلی این شرکت شامل ملیندا فرنچ گیتس، مدیران سابق نتفلیکس و سایر افراد ثروتمند هستند و علاقه به مأموریت آن در حال رشد به نظر می‌رسد. از یک سو، صندوق اولیه ۲۵۰ میلیون دلاری مونارک به طور قابل توجهی بیشتر از ۱۰۰ میلیون دلاری است که نورتمن و هم‌بنیانگذار او، جیسمین رابینسون - سرمایه‌گذار سابق در شرکت رشد یافته در حوزه ورزش، رسانه، بازی و تناسب اندام کازوِی (Causeway) - در ابتدا قصد داشتند جمع‌آوری کنند. او می‌گوید که افزایش اندازه منعکس کننده بلوغ سریع بازار در طول دوره جمع‌آوری سرمایه مونارک است.

نورتمن با یادآوری «شک و تردید زیاد در مورد آن»، می‌گوید: «وقتی شروع به جمع‌آوری سرمایه کردیم، ۹ مکالمه از ۱۰ مکالمه این بود: 'بله، ما فکر نمی‌کنیم بسکتبال [زنان] واقعاً یک چیز باشد.'» سپس ظهور ناگهانی کیتلین کلارک، تماشاگران رکوردشکن WNBA، و ناگهان بسکتبال به داغ‌ترین بخش ورزش زنان تبدیل شد.

آن علاقه رو به رشد، فرضیه نورتمن را تأیید می‌کند که سرمایه‌گذاری در ورزش زنان به معنای یافتن یک تیم عالی نیست، بلکه به معنای حمایت از اکوسیستمی است که در آن چندین حق امتیاز می‌توانند شکوفا شوند. برخی قهرمانی کسب خواهند کرد. برخی از نظر رقابتی با مشکل مواجه خواهند شد اما از نظر تجاری موفق خواهند بود. نکته کلیدی داشتن سرمایه کافی و تخصص عملیاتی توزیع شده در سراسر بازار برای تحمل شکست‌های فردی است.

فرشتگان شهر در حال حاضر به نظر می‌رسد که الهام‌بخش گروه‌های مالکیت دیگر است. نورتمن خاطرنشان می‌کند: «شما شروع به دیدن تیم‌های دیگر کردید - کانزاس سیتی، بی اف سی، واشنگتن دی سی اسپریت - با گروه‌های مالکیتی زنانه که وارد شدند و نشان دادند که می‌توانند یک سود و زیان واقعی بسازند.» فرشتگان شهر، چه عمدی و چه غیرعمدی، به یک الگو تبدیل شد.

با ورود ورزش زنان به دوره‌ای که به نظر می‌رسد رونق پایدار است - گلدن استیت والکریز به تازگی اولین فصل WNBA خود را بازی کرده است، NWSL در حال گسترش است، قراردادهای حقوق رسانه‌ها در حال افزایش است - نورتمن نسبت به اینکه آیا این لحظه با دوره‌های گذشته افزایش علاقه متفاوت خواهد بود، با خوش‌بینی محتاطانه باقی می‌ماند.

او استدلال می‌کند که کلید در اصول اساسی نهفته است: حاکمیت قوی لیگ، تعهد مالک، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و ایجاد ارتباطات واقعی جامعه. توجه رسانه‌ها فرصت ایجاد می‌کند؛ تعالی عملیاتی آن را پایدار می‌سازد.

نورتمن می‌گوید: «هر جهش فرصتی برای ایجاد یک تجربه مداوم در اطراف آن است. «شما باید تمام معیارهای زیربنایی را بررسی کنید تا ببینید کجا احتمالاً باقی می‌ماند.»